Μου προξένησε μεγάλη εντύπωση η συντονισμένη προσπάθεια απαξίωσης της αντίδρασης του ελληνικού λαού κατά τον εορτασμό της 28ης Οκτωβρίου 1940. «Αμαύρωσαν το ΟΧΙ», «γίναμε διεθνώς ρεζίλι», «διαμαρτυρίες ορισμένων» και άλλες παρόμοιες δηλώσεις του ίδιου μήκους κύματος.
Ξέρουν όμως όλοι πολύ καλά ότι δεν είναι αυτή η πραγματικότητα.
Οι Έλληνες, αντίθετα, στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων βροντοφωνάζοντας ξανά ΟΧΙ!
Αν κάποιοι δεν είχαν την ευαισθησία να αποχωρήσουν από το θρόνο των επισήμων, δεν ευθύνονται οι Ελληνες. Αν δεν πραγματοποιήθηκαν ορισμένες παρελάσεις, δεν ευθύνονται οι Ελληνες. Ευθύνονται αυτοί που έχουν ακόμη το θράσος να εμφανίζονται δημόσια εκτιμώντας πως δεν τους φτύνουν αλλά ψιχαλίζει. Κύριοι, δεν ψιχαλίζει. Σας φτύνουν. Σας φτύνουν κατάμουτρα, σας φτύνουν όπου σας βρουν. Άσχετα αν εσείς σκουπίζεστε και κάνετε σα να μην καταλαβαίνετε.
Η ιστορική ευθύνη των Ελλήνων επέβαλε τις αντιδράσεις που είδαμε. Ο σεβασμός απέναντι στους νεκρούς του 1940 αλλά και όσους πολέμησαν καθιστούσε επιτακτική ανάγκη αυτή την πανελλαδική δυναμική αντίδραση. Οσφυοκάμπτες και αχυράνθρωποι δεν έχουν θέση σε παρελάσεις οι οποίες δεν μπορούν να πραγματοποιούνται παρουσία τους. Για την ελευθερία πολέμησαν οι πρόγονοί μας, για την ελευθερία αντέδρασαν προχθές οι Ελληνες την ώρα που οδηγούνται πάλι στην υποδούλωση.
Όσο για τον κο Παπούλια που πολέμησε στα 15 του τους Γερμανούς, ας του υπενθυμίσουμε πως και ο Τσολάκογλου είχε να επιδείξει μια λαμπρή στρατιωτική σταδιοδρομία με σημαντικές νίκες στο αλβανικό μέτωπο. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε όχι μόνο να συνθηκολογήσει αλλά να φτάσει στο σημείο να αποστείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα στο Χίτλερ! Επομένως, ατυχής η αναφορά του προέδρου που πλέον αν οργίστηκε τόσο, μπορεί απλά να παραιτηθεί.
Όσο για αυτή τη συριζοποίηση των αντιδράσεων απλά ας κατανοήσουν ορισμένοι ότι δεν πείθει πια. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τέτοια δύναμη, θα ήταν ήδη κυβέρνηση. Στον αντίποδα, είναι ανέντιμο και ανήθικο να βάζουμε κομματικές ταμπέλες στις αυθόρμητες αντιδράσεις του λαού.
Η μόνη αλήθεια που ειπώθηκε είναι πως ο κόσμος χειραγωγήθηκε. Ναι χειραγωγήθηκε αλλά όχι από κόμματα. Χειραγωγήθηκε από την πείνα, από την κενή κατσαρόλα, το άδειο πορτοφόλι, το φόβο μη τον σφάξουν στον ύπνο του και την αβεβαιότητα για το αύριο.
Αλλά, εν τέλει τι μας πειράζει; Ποιο είναι το πρόβλημά μας; Ότι δεν παρήλασε ο στρατός; Ε και;
Ζητώ συγγνώμη αλλά εκτιμώ ότι πολύ ορθά δεν παρήλασε. Να παρελάσει για ποιο λόγο; Για να τιμήσουμε την ημέρα ή να προσβάλλουμε την ιστορία; Μήπως στο όνομα της ελευθερίας μας; Ποιας ελευθερίας μας; Αφού τελούμε υπο κατοχή και μάλιστα αμαχητί. Όντας οδηγούμενοι στα κάτεργα θα γιορτάσουμε την ελευθερία μας;
Αν οι παρελάσεις γίνονται για να τιμηθούν οι ήρωες που έδωσαν το αίμα τους για την ανεξαρτησία και ελευθερία του έθνους μας, τότε πρέπει να σταματήσουν χθες για να επανέλθουν όταν τερματιστεί η νέα κατοχή.
Αν πάλι πρέπει να γίνονται επειδή είθισται, τότε καλύτερα να τελούνται σε διαφορετικές ημερομηνίες. Π.χ. ας παρελαύνουμε στις 29 Μαΐου (άλωση της Πόλης) ή για να είμαστε συνεπείς με τη χρονική συγκυρία, στις 27 Απριλίου ημέρα κατάληψης της Αθήνας από τους γερμανούς το 1941.
Το σίγουρο είναι ένα.
Οι σκλάβοι δεν μπορούν να παρελαύνουν στο όνομα της ελευθερίας.
Μαζίδης Στρατής
freepen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου