Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Ο Χριστός ήταν Έλληνας! (Η καταγωγή του, το όνομά του, ντοκουμέντα)

Πριν μπούμε, να τεκμηριώσουμε τούτο το τρομερά δύσκολο εγχείρημα για την καταγωγή του Χριστού, κάνομε μνεία τα εξής βοηθητικά αλλά σημαντικά:

α)Η προσωνυμία Χριστός εννοεί Μεσίας. Ο απεσταλμένος από το Θεό για τη σωτηρία του ανθρώπου. Δηλαδή, χρισμένος σωτήρας.

β) Το όνομά του, Ιησούς, είναι παράφραση στην εβραϊκή γλώσσα του ελληνικού ονόματος Ιάσων. Άρα, το αρχικό, το πραγματικό είναι Ιάσων Χριστός.

γ) Ο Χριστός ήταν Φιλισταίος, όπως θα ιδούμε παρακάτω. Οι Φιλισταίοι ήταν Κρήτες άποικοι. Από την αρχαία εποχή (τότες που οι πολεμοχαρείς Δωριείς κατέβηκαν στην Ελλάδα και στην Κρήτη) πολλοί Μινωίτες με αρχηγό το Φίλιστο έφυγαν από τη Φαιστό με τα πλοία τους, τράβηξαν ανατολικά και μετοίκησαν σε μια χώρα στα παράλια της Μέσης Ανατολής.
Η χώρα αυτή και οι κάτοικοί της, Κρήτες και ντόπιοι, από τότε πήραν το σημερινό όνομά τους από το όνομα του Φίλιστου.

Από το Φίλιστος, η χώρα Φιλιστίνη και μετά από παράφραση Παλαιστίνη.
Από το Φιλισταίοι, μετά από παράφραση, οι κάτοικοι Παλαιστίνιοι.

Να μπούμε τώρα στο κυρίως θέμα μας, την ελληνικότητα του Χριστού. Μιλάμε για την ανθρώπινη φύση του, γιατί η θεϊκή είναι δεδομένη. Ήταν υιός τού Θεού.

δ) Ο Θεάνθρωπος Χριστός γεννήθηκε στην Παλαιστίνη, που εκατοικείτο εκείνη την εποχή και από Έλληνες (Αλεξανδρινούς), και από Εβραίους, αλλά και από κρητικογενείς Φιλισταίους, όπως αναλύσαμε παραπάνω. Οι Φιλισταίοι ήταν Έλληνες από την Κρήτη. Το αναφέρει αυτό ακόμη και η μυθολογία των Εβραίων, η βίβλος(Παλαιά Διαθήκη).

ε) Το όνομα της μητέρας του Ιάσωνα-Ιησού Χριστού είναι Μαρία και είναι Μινωικό. Το αρχικό ήταν Μάϊρα, που με αναγραμματισμό γίνηκε Μαρία. Το Εβραϊκό Μάριαμ προήλθε από το Μινωικό Μάϊρα (Μαρία)

στ) Η μητρική γλώσσα του Χριστού ήταν η ελληνική γλώσσα. Το αμερικανικό περιοδικό «Τάιμ» το είχε αποκαλύψει πολύ παλιά, όμως τα τεύχη εκείνα εξαφανιστήκανε μυστηριωδώς. Βέβαια, ο Χριστός μιλούσε και την αραμαϊκή γλώσσα της Μέσης Ανατολής(Συρία-Χαναάν), την οποία οι Εβραίοι δε γνώριζαν την εποχή του Χριστού.

Από απόκρυφο ευαγγέλιο που βρίσκεται στις βιβλιοθήκες του Βατικανού, ο Χριστός είπε: «Εμέ υβρίζετε. Όμως μην υβρίζετε το Άγιον Πνεύμα. Το Άγιον Πνεύμα του Σύμπαντος εστί η Ελλάς! ήτις γεννά ανθρώπους κα’γώ ειμί ο υιός του Ανθρώπου». Εδώ, στη ρήση αυτή, ο ίδιος ο Ιησούς(Ιάσων) Χριστός αποκαλύπτει την ελληνικότητά του.

Ντοκουμέντα για την ελληνικότητά του (Από την Καινή Διαθήκη και άλλες ενδείξεις)

• Η φιλοσοφική έκφραση και ο λόγος του Χριστού, που είναι ταυτόσημος με των αρχαίων Ελλήνων σοφών και κυρίως του Ισοκράτη. Του Χριστου, βέβαια, ο λόγος και το μήνυμα μεταφράζεται σε δυο και μοναδικές λέξεις: “Αγαπάτε αλλήλους”. Όλη η διδασκαλία του Χριστού μετουσιώνεται σ’αυτή τη μεγαλειώδη φράση!

• Το άγιο φως παρουσιάζεται μόνο στον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη, σε κανέναν άλλο ιερωμένο άλλου θρησκευτικού δόγματος.

•Το Μέγα Σάββατο ακούμε τον ψαλμό του Ιωσήφ από Αριμαθαία προς τον Πιλάτο που του λέει: «Δώσε μου το σώμα του Ιησού να το ενταφιάσω, γιατί ξένος είναι και δεν έχει πού την κεφαλή κλίνει».

• Εκείνος που σήκωσε το Χριστό και από το σταυρό τον πήγε στον τάφο στο κτήμα του Αριμαθαίου ήταν Έλληνας από την Κρήτη(Φιλισταίος) και λεγότανε Νικόδημος.

• Ο θρήνος της Παναγίας (τα λεγόμενα απόκρυφα ευαγγέλια). Έκλαιγε η μάνα του Χριστού στο Γολγοθά κάτω από το σταυρό του υιού της και έλεγε: «Ώ άνομοι Ιουδαίοι, πώς σταυρώνετε έναν ξένο…!!!» Προσέξετε, αδέρφια, η Παναγία αποκαλεί το γιο της, το Χριστό «ξένο» προς τους Ιουδαίους. Δηλαδή, όχι Εβραίο.

•Ο Χριστός δεν είχε σε εκτίμηση τους Εβραίους, τους οποίους αποκαλεί λαό μισθαρό, υποκριτή, βλάσφημο και αμαρτωλό.

• Δίδει ονόματα ελληνικά στους μαθητές του (Πέτρος-από την πέτρα, Φίλιππος- από το φίλος κ.α.).

• Όταν του είπαν πως θέλουν να τον δουν κάποιοι Έλληνες, χάρηκε και είπε: «Αλήθεια σας λέγω. Ήρθε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του Ανθρώπου».

Διακηρύσει και προτρέπει προς την έρευνα, δηλαδή το «αεικίνητον» των Ελλήνων, σε αντίθεση με τις εβραϊκές σοφίες: «πίστευε και μη ερεύνα». Εδώ φαίνεται πως το πνεύμα του είναι εναρμονισμένο με τη φυλετική του καταγωγή, με το ανήσυχο ερευνητικό πνεύμα των προγόνων του Ελλήνων.

• Ο Χριστός είναι πολέμιος της φιλαργυρίας. Σε αντίθεση με τους Εβραίους που η τσιγκουνιά και ο χρηματισμός είναι φυλετικό τους γνώρισμα.

•Η εμφάνιση του Χριστού. Ντυνόταν με αρχαίο ελληνικό χιτώνα, χωρίς κάλυμμα στην κεφαλή. Σε αντίθεση με την κελεμπία στο σώμα και το ντουρμπάνι στο κεφάλι των Εβραίων.

• Και το αποκορύφωμα των αποδείξεων πως ο Χριστός δεν ήταν Εβραίος αλλά Έλληνας, είναι η ίδια η ανθρώπινη μορφή του. Είχε ολοκάθαρα τα χαραχτηριστικά της φυλής των Ιαπετών, από που κατάγονται οι αρχαίοι Έλληνες. Ήταν ψηλός, καστανός, με ανοιχτόχρωμα μάθια, με ίσα κλασσική μύτη, με λεπτά χαραχτηριστικά. Ενώ οι Εβραίοι είναι το ακριβώς αντίθετο. Κοντοί, μελαχροινοί, με μαύρα μικρά μάθια, με γαμψές μύτες και τα χοντρά χαραχτηριστικά της σημίτικης φυλής από την οποία ποσέρνουν.

Αδέρφια Έλληνες, όπως διαπιστώσαμε ο Χριστός ήταν πέρα για πέρα Έλληνας, από τη Μινωϊκή Κρήτη. Και το ευλογημένο έθνος του Θεού είναι η πατρίδα μας. Η αγάπη και η εύνοια του Θεού προς τον ελληνισμό έχει εκδηλωθεί με τα ευαγγέλια, που γράφτηκαν σε γλώσσα ελληνική. Με τα ελληνικά σύμβολα «ΙΧΘΥΣ» =(Ιησούς Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ). Με το όραμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου «Εν τούτω Νίκα». Με την αποκάλυψη του Αγίου Ιωάννου στην Πάτμο (νησί και γλώσσα ελληνικά). Και με αμέτρητα άλλα άγια σημάδια.

Δυστυχώς και δεν είναι σε τιμή τους, οι Εβραίοι, ενώ σταυρώσανε τον Έλληνα Ιάσων-Ιησού Χριστό Σωτήρα του κόσμου βγαίνουν κι αποπάνω και σφετερίζονται τώρα για λόγους οικονομισάς και παγκόσμιας επικράτησης την καταγωγή του.

Δυστυχώς, τουλάχιστον οι Έλληνες επιστήμονες, θεολόγοι και ιεράρχες δεν εντρυφήσανε πάνω σ’αυτό το τεράστιο για τη χριστιανοσύνη και τον Ελληνισμό θέμα όσο θα έπρεπε και αφήσανε άλλους… να αλωνίζουν και οι λόγοι που το κάμανε μας βάζουν σε προβληματισμούς… Θα ήταν μεγαλοσύνη έστω και τώρα να το κάνουν και να δώσουν μια ξεκάθαρη, επίσημη απάντηση στους λαούς.

Οι απανταχού Έλληνες να είμαστε υπερήφανοι που ο Ιάσων-Ιησους Χριστός ήταν η ενσάρκωση του πνεύματος της φωτοδότρας Ελλάδας, για κείνο και η πατρίδα μας είναι η καρδιά και η σημαία του κόσμου. Και μια πάρτε παρεπάνω εμείς οι απόγονοι του Μίνωα και του Φίλιστου από τους οποίους προέρχεται η γενιά του Ιάσων-Ιησού. Και μια που είναι δικός μας, να μου επιτρέψετε να εκφραστώ, με σεβασμό βέβαια προς Εκείνον, με μια μαντινάδα.

«Ήθελα να’μουνε ληστής
στου Γολγοθά τη μ-πάντα,
για να φωνάξω του Χριστού
Αδέρφι μου, νταγιάντα!»

Ευχαριστούμε πολύ τον εξαίρετο φίλο και μεγάλο πατριώτη και Κρητίκαρο Γιάννη Σωπασή- «ΔΑΝΑΟ»,από τα Αχελιανά Μυλοποτάμου, γόνο του ξακουστού οπλαρχηγού στο Αρκάδι Σωπή ή Κούβου που μας παραχώρησε το αρχείο του για να παρουσιάσομε τούτο το δύσκολο άρθρο).
* Δημήτρης Κοτζάκης, τέως αστυνομικός και δάσκαλος, κονεύγει στο Ντυμπάκι, κάνει το συγγραφέα και δηλώνει ελεύθερος.

Πηγή: :patris.gr
asimpiestos

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλά θα ήταν αλλά δεν ήταν. Υπάρχουν χιλιάδες προφητίες για το γένος του στην παλιά διαθ. και χιλιάδες αποδείξεις στην καινή. Δε μπορώ να τις γράψω όλες. Όποιος διάβασε έστω και μια φορά παλιά και καινή, ξέρει. Ύπάχει ολόκληρο το γεννεολογηκό δέντρο στην καινή. Τα απόκρυφα τα απέρηψαν ακόμα και οι γιαχοβάδες....

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣψθλδβωι είπε...

Αθήνα, 7 Ιανουαρίου 2011
Κύριοι,
Ο Ιησσούς (ιάω ιώ= θεραπεύω, το όνομα πιστεύω ότι προέρχεται από τον παθητικό μέλλοντα ιήσομαι,όπως και το χαναανίτικο Ιωσουά) Χριστός (κεχρισμένος) κατά την παράδοση γεννήθηκε στην πόλη Βηθλεέμ (μπετ ή μπέϊτ ή μπάϊτ = οίκος + λέχεμ = άρτος, συμβολική ονομασία) σε σπήλαιο (μυητικό άντρο και σύμβολο του κόλου της μεγάλης μητέρας γης) στο ίδιο που τη συγκεκριμένη ημερομηνία γεννίοτανε ο τοπικός Ναβαταίος "θεός" Νουσάρες, υιός της Κάαμου. Η Βηθλεέμ ανήκει στα παλαιστινιακά εδάφη.
Έζησε στη Γαλιλαία, εξελληνισμένη
περιοχή του σημερινού βόρειου Ισραήλ στην πόλη Ναζαρέτ.
Φυσικό ήταν να εγνώριζε την ελληνική γλώσσα και να είχε ελληνική παιδεία. Η Γαλιλαία ευρίσκετο σε ανταγωνιστική σχέση με την περιοχή της Ιουδαίας, νότιο σημερινό Ισραήλ. Λόγοι πολιτικών επιλογών των ηγεσιών των δυο περιοχών είχαν δημιουργήσει καθεστώς έντασης μεταξύ τους.
Η ιερατική και γραφιάδικη ελίτ της Ιουδαίας δεν έχερε εκτιμήσεως στη γαλιλαία, και αντιστρόφως. Στη Γαλιλαία η Ασσυριακή επιροή ήταν γεγονός και η γλώσσα των Ασσυρίων τα αραμαϊκά είχαν επίσης διαδοθεί,
πριν επικρατήσει η ελληνική.
Ο Ιησούς Χριστός από αποψεως παιδείας καλλιστα θα μπορούσε να ήταν Έλληνας όπως και πολλοί άλλοι συμπατριώτες του.
Επιτρέψτε μου στη συνέχεια να παραθέσω προγενέστερη ανάρτησή μου σχετικά με τη σταύρωση του Ιησού από τους "εβραίους".

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...
Αθήνα, 6 Ιανουαρίου 2011
Κυριοι,
Η ανάρτηση είναι αντιιουδαϊκό παραλήρρημα, σαφώς επικερδές, διότι κατά την άποψή μου, τόσο η ιουδαιοφοβία όσο και η ιουδαιολαγνεία είναι εξ΄ ίσου επικερδείς, και συνδεδεμένες με Μ.Κ.Ο., θρησκείες, πολιτική και χρηματοδοτήσεις κλπ.
Οι εβραίοι είναι οι διπεραιωθέντες από τη μια όχθη του ποταμού (Τίγρη, Ευφράτη, Ιορδάνη κλπ) στην άλλη, (χ)ιμπρεί = διαπεραιωθείς στα αρμαϊκά, κέθε διαπεραιωθείς (εβραίος) δεν είναι και απαράιτητα ιουδαίος το θρήσκευμα και αντιστρόφως κάθε ιουδαίος το θρησκευμα δεν είναι απαίτητα, απόγονος εβραίων.
Κατά συνέπεια η σύγχιση της ιουδαϊκής θρησκείας, πνευματικό - πολιτισμικό δημιούργημα μετά την ελληνιστική εποχή και υπό το πνευματικό βάρος της ελληνικής σκέψης, με την πράξη διαπεραίωσης ενός ποταμού μόνο συγχυση προκαλεί.
Ο τρίτος πόλος σύγχυσης είναι ο ισραηλίτης, ο χαναανίτικης καταγωγής επανακάμψας, μετά από ανώμαλες πολιτικές καταστάσεις περί το 1400 πχ στο βόρειο σημερινό Ισραήλ.

Πρώτη αναφορά σε κάποιον
"ισραήλου" γίνεται σε αιγυπτιακή
στήλη σε ιερογλυφική γραφή: ις=ανήρ + ισά=γυνή + 3 δρόμοι ελαύνω; (σύγχρονα εβραϊκά λαλέχετ (απαρ.) ολέχ=πηγαίνω) ή ελ = θεός, ήλιος, ή συνδυασμός;
Τόσο στην προσωπικότητα του Ιησού όπως και σε πλείστους όσους προγενέστερους μεσσίες, πάντου υπάρχει ο μύθος της αέναης επιστροφής, ανανέωσης,
θυσίας, κάθαρσης, κλπ.
Ο άνθρωπος αρνείται να δεχθεί την επίπεδη μονότονη ροή της ιστορίας, τη θέλει να κινείται κυκλικά, να ανανεώνεται και να ξαναρχίζει εξαγνισμένη, κομίζουσα ελπίδες για καλλίτερη ζωή, τη θέλει σαν τη φύση που ανανεώνεται ελπιδοφόρα, ξηρασία - γονομότης κλπ.,
αν κι αυτή αποτύχει εφευρίσκει
παρήγορες δοξασίες για
μετά θάνατον ζωές και αμοιβές.
Ο Ιησούς, ως μεσσίας, εντάσσεται σε αυτό το συμβολικό ιστορικό δρώμενο, μόνο που μέρος των συγχρόνων του απογοητεύθηκαν από την πολιτική αναποτελεσματικότητα του,ενώ άλλοι ανησύχησαν από ενδεχόμενη αλλαγή καθεστώτος.
Τελικώς ο κάθε ένας γίνεται αποδεκτός ή απορρίπτεται στον κοινωνικό του περίγυρο, και τον Μπελογιάννη Έλληνες και αλλοδαποί
συνεργάτες τους τον εκτέλεσαν.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός

6 Ιανουαρίου 2012 12:01 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου

Ανώνυμος είπε...

Το «Αμήν» δεν είναι Εβραϊκή λέξη. Είναι Ελληνική

http://youtu.be/dQoGymKT4EQ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...

Αθήνα, 8 Ιανουαρίου 2011
Κύριοι,
Η Λέξη "αμμήν" θα πρέπει να ερευνηθεί σε συνάρτηση με την αιγυπτιακή θεολογία και των "'Αμμωνα Ρα = ήλιο, θεό", όσο για το όνομα "Μαρία", κατά την άποψή μου θα πρέπει να ερευνηθεί από τη ρίζα "μρ", που έχει σχέση με το ύδωρ, Μαρντούκ βαβυλώνιος εκπολιτιστής θεός, μυητικό κι εξαγνιστικό στοιχείο και τη σημειολογικά συγγενή του έννοια του διδασκάλου: "μορέ ή μοράνι (αραβ.) = διδάσκαλος, μορά ή μοράνια (αραβ.) = διδασκάλα. Οι μυθολογικοί κατακλυσμοί είχαν και την έννοια της μυητικής αναβάπτισης, όπως και τα διάφορα ύδατα (γλυκά - αλμυρά) που οι δίαφοροι "θεοί" και "ήρωες" χώριζαν για να γίνει διακριτός ο κόσμος από το "χάος".
Στον φίλο που αναφέρεται στα "βιβλικά" κείμενα θα ήθελα να του συστήσω να μην τα πάιρνει τοις μςτρητοίς, είναι σύνθεση παλαιοτέρων κειμένων, χαρτοκολλητική και οικειοποίηση ετερόλκητων δοξασιών, χτυπημένα σε αναμίκτη πολιτιοιδεολογικής σκοπιμότητας, που συντάχθηκαν σε διαφορετική εποχή το ένα από το άλλο και υπό διαφορετικές πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες κι εύκολα αναγνωρίσιμα.
Υπάρχουν τέσσερεις πυγές της "τορά = νόμος", η "βίβλου" ή "παλαιάς διαθήκης", Ρ (ιερατική εκ του priests), J (γιαχβιστική), Ε (ελοχιστική, εκ του ελοχίμ = θεοί)και D (εκ του δευτερονομίου), σαφώς διακριτές μεταξύ τους ως προς το χρόνο σύνταξής τους, το ύφος, τη γλώσσα που ήταν τότε σε χρήση, τα πολιτικά δρώμενα και τη σκοπιμότητα σύνταξής τους.
Στα ίδια πλαίσια κινούνται, κατά την άποψη μου και τα λοιπά "ιερά" κείμενα.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΤΑΣΙΝΟΣ είπε...

Αθήνα, 8 Ιανουαρίου 2011
Κύριοι,
Συγχαίρω τοη κ. Σωπάση για μεντινάδα του και πολύ θα ήθελα να την τραγουδούσαμε μαζί προς τιμήν μιας προσωπικότητας που, όπως και άλλοι πολλοί, αγωνίστηκε για την δικαιοσύνη και μάλλον τελικά το πλήρωσε με τη ζωή του.
Χωρίς να θέλω να τον προσβάλω, και χωρίς να επιθυμώ καθ΄ οιονδήποτε τρόπο να απαξιώσω τις γνώσεςι του, τον παρακαλώ να λάβει τον κόπο να διαβάσει προγενέστερη ανάρτησή μλυ σχετικά με την "αποκάλυψη" του "προφήτη" Ιωάννη.
βλ. Bernard E. Bato, Mythmaking in the Biblical Tradition, Slaying the Dragon, εκδ. John Knox Press, Louisville, 1992, KY., κεφ. 6 και επίλογος, όπου σαφώς αναφέρεται πως οι ιουδαίτες "προφήτες", Ησαίας, Ιεζακιήλ, Ιερεμίας, Δανιήλ κα, αποκαλούν Γώγ και Μαγώγ την Αίγυπτο κι άλλοτε αποκαλούν "τέρας" της "αποκάλυψης"
πότε την Αίγυπτο, πότε τη Βαβυλώνα, εχθρικά δε έθνη, εκτός των δύο ανωτέρω, πότε τη Ρώμη και πότε την Ελλάδα (λόγω Αντίοχου), ανάλογα πότε και που πόναγε ο καθένας τους. Τα δε περί αμνού, "υιού" του "ανθρώπου" κλπ
είναι κλεψύτιπα από τη χαναανίτικη μυθολογία, στα πλαίσια της σχέσης και συνεπικουρίας του Ελ από το νεαρό θεό της καταιγίδας Μπαάλ (κυριολεκτικά .. άλλαξε ο Μανωλιός ...ελ ή αλ είναι το ίδιο) κι έχουν ήδη ευρεθεί καταγεγραμμένα από το 1400 π.χ. σε κείμενα της Ουγγαρίτ, σημερινό Ρας Σάμρα της Συρίας. Τα περί χιλίων χρόνων βασιλείας ανιχνεύονται στη μεσοποτάμεια εόρτη του "αιώνος" που έχει σχέση με βαβυλανιακές αστρονομικές παρατηρήσεις, και σήμερα έχει συμπυκνωθεί στην εορτή των "φώτων" ή "χάννουκα", χειμερινή ισημερία.
Ανιστόρητοι, ανισόρροποι και ανήθικοι θεολογούντες, κατά την άποψή μου, εκμεταλλεύονται για χιλιετίες τους μη ενήμερους, φυσικά με το ανάλογο πολιτικό και οικονομικό όφελος.
Με την παράκληση να μελετήσουν οι ασχολούμενοι με το θέμα την ελληνική αριθμοσοφία.
(βλ. Neoplatonism and Jewish thought / edited by Lenn E. Goodman. Imprint Albany : State University of New York Press, c1992. Descr. xiii, 454 p. ; 24 cm.
Series Studies in Neoplatonism ; v. 7 Gen. Note Includes papers delivered at the Conference on Neoplatonism and Jewish Thought.
Bibliogr. Includes index.
Bibliography: p. 427-434.), ιδιαίτερα το κεφάλαιο: Νοεπλατονισμός και Καμπάλα (άθροιση, λογαριασμός).
Όσο για τον αριθμό 666 τον "ευαγγελιστή" Ιωάννη, "προφήτη" ή όχι θα συνιστούσα ψυχραιμία, ο αριθμός 666 δεν αθροίζεται μόνο από τα γράμματα που συνθέτουν το όνομα του "αντίχριστου" που με δέος αναμένουν ορισμένοι, αντίχριστοι κυκλοφόρησαν και κυκλοφορούν κοπάδια.
Όσο για το "ιερό" σπήλαιο της "αποκάλυψης" και τον αντίστοιχο "ιερό ναό", είναι καταπατημένα αρχαία Ελληνικά Ιερά, προ δε του προφήτη "ευαγγελιστή"
παρόμοιες προφητείες είχαν, όπως προανέφερα, αντιγράφοντας προγενέστερους, γράψει κι άλλοι προφήτες (Δανιήλ κλπ). Θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να διαβάστουν προσεκτικά τα χωρία της "παλαιάς διαθήκης", ειδικά εκεί που "προφητεύουν" οι "προφήτες" της, να μελετηθεί και η ελληνική γραμματεία, ειδικά η διαφωτιστική ελληνική φιλοσοφία, ώστε να διαπιστωθεί πόσο διαφέρει η μέρα, το φως, από τη νύχτα, να διαβάστουν και η ιουδαϊκή και ισλαμική - αραβική φιλοσοφία, ώστε να διαπιστωθεί δηλαδή, όπως παραδέχονται και οι ιουδαίοι και οι μουσουλμάνοι φιλόσοφοι, ότι η φιλοσοφική σκέψη είναι προϊόν της ελληνικής φιλοσοφίας, παρ΄ όλη την προσπάθειά των μη Ελλήνων να δικαιολογήσουν την εξ αποκαλύψεως αλήθεια των δικών τους θρησκευτικών συστημάτων, για τη χριστιανική θρησκεία είναι γνωστό τοις πάσι από που έχει λάβει φώτιση, από την ελληνική και μόνο φιλοσοφία. Συγγράφεις ινδικής και κινεζικής φιλοσοφίας συνδέουν τις φιλοσοφίες τους,όταν αυτές θίγουν υψηλά νοήματα, με την ελληνική σκέψη. Ας μελετήσουμε λοιπόν πολύ, κι ας σκεφθούμε πάρα πολύ.
Με εκτίμηση,
Ιωάννης Στασινός

Ανώνυμος είπε...

Έλληνας ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ. Μόνον ο ΒΟΥΔΑΣ μπορεί να ήταν έλληνας. Πάντως, ο σύγχρονος ΒΟΥΔΑΣ είναι έλληνας και κατοικεί στη Ραφήνα,αρκετά κουρασμένος από την θητεία του σαν πρωθυπουργός της ελλάδας κατά το παρελθόν.

Ανώνυμος είπε...

ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΗΤΑΝ!!!