Στην Λαύρα
των Πυργίων ζούσε ένας γερός ακτήμων,
Ο οποίος πολλές φορές κατέφευγε στις
όχθες του Ιορδάνη ποταμού, Για να ησυχάσει
για λίγο καιρό, Και μετά επέστρεφε
στο κελί του. Το περίεργο με αυτόν
τον γέροντα ήταν, ότι έψαχνε πάντα
να βρει ένα μέρος, όπου να κοιμάται
κάποιο Λιοντάρι. Εκεί κοιμόταν κι
εκείνος. Και ποτέ κανένα λιοντάρι
δεν τον επείραξε. Αντίθετα, όλα έδειχναν
να τον σέβονται και μοιράζονταν μαζί
του το κατάλυμά τους.
Μια ημέρα διάλεξε
να κοιμηθεί δίπλα σε μία λιονταρίνα,
που ήταν έγκυος. Το πρωί όταν ξύπνησε,
διεπίστωσε ότι η Λιοντάρινα είχε γεννήσει
δύο μικρά μέσα στην νύχτα, αλλά η ίδια
είχε πεθάνει. Είχε φροντίσει,
μάλιστα, πριν αφήσει την τελευταία
της πνοή, να τοποθετήσει τα μικρά της
μπροστά στα πόδια του γέροντα, σαν
νά του τα εμπιστευόταν. Ο γέρων πήρε τα
δύο λιονταράκια, τα τύλιξε στο επάνωράσο
του και γύρισε στη Μονή. Εκεί τα έβαλε
στο μέσον της Εκκλησίας, μπροστά στούς
αδελφούς του, και είπε : - Εάν ετηρούσαμε
τις εντολές του Κυρίου, αδελφοί,
οί λέοντες θα μας εφοβούντο αλλά, εξαιτίας
των αμαρτιών μας, φοβούμεθα εμείς
αυτούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου